Kościół stoi pośrodku nawsia, określonego od NE ulicą Jana Pawła II, a od SW ulicą Tadeusza Kościuszki. Jest orientowany tak, że jego prezbiterium z ołtarzem „patrzą” w stronę Jerozolimy, bo stamtąd wywodzą się templariusze, rycerze świątyni. Zwraca uwagę swoją potężną bryłą, która powstała przez dobudowanie transeptu, absydy oraz wieży do pierwotnego późnoromańskiego korpusu wzniesionego przed 1250 rokiem1. Interesujące będzie odnalezienie właśnie tego korpusu, powstałego z dokładnie ociosanych kwadr granitowych. Kiedy rozbudowywano świątynię, rozebrano południowo-wschodnią ścianę korpusu, ale pozyskane przez to kształtne, starannie obrobione kwadry granitowe zostały wykorzystane przy budowie nowej części kościoła. Chyba zaciekawi nas, żeby odszukać w której części ich użyto. Wszystko otoczono murem, na kamieniu od SW strony wyryto rok budowy 1822. Między murem a kościołem był pierwszy cmentarz Cychr.