Dwór w Świbiu wzniesiony został około 1800 r. Wówczas była to budowla parterowa, prezentująca, jak wiele powstałych ówcześnie rezydencji, styl klasycystyczny. Obiekt w kolejnych dziesięcioleciach podlegał kilkukrotnym przebudowom, które zasadniczo zmieniły jego pierwotny kształt. W połowie XIX w. dobudowano pierwsze piętro, zaś na przełomie XIX i XX powstało piętro kolejne. Moda na historyzm sprawiła także, że elewacjom budowli podczas drugiej przebudowy nadano styl neogotycki. W takim mniej więcej kształcie obiekt przetrwał do naszych czasów. Obecnie trzykondygnacyjny dwór jest murowaną budowlą wzniesioną na planie prostokąta, pokrytą łagodnie nachylonym, czterospadowym dachem. Pięcioosiowa fasada posiada ryzalit środkowy z głównym wejściem, ujętym w dekoracyjny portal zwieńczony schodkowym szczytem. Częściowo zachowany został klasycystyczny wygląd elewacji, jednak z charakterystycznym, neogotyckim gzymsem wieńczącym, nadokiennikami oraz pinaklami (sterczynami).
Obok rezydencji zachował się niewielki park, powstały w czasach wznoszenia budowli, a także dawne budynki folwarczne.
Obecnie cały ten kompleks stanowi własność prywatną.