Kościół Świętego Jerzego i Wniebowzięcia NMP z lat 1666 – 67. Zbudowany prawdopodobnie przez budowniczych Marcin Gebck i Joan Dzyjkowic. Kruchtę dobudowano w XIX w. i zlikwidowano kaplicę z boku nawy. Restaurowany w latach 1927 – 28 i 1961 – 63. W 1942 r. zarekwirowano dwa dzwony z 1712 i 1906 r.
Kościół drewniany, jednonawowy konstrukcji zrębowej. Orientowany, zbudowany z drewna sosnowego. Prezbiterium mniejsze od nawy, zamknięte trójbocznie z przylegającą z boku zakrystią na planie prostokąta. Kruchta od frontu nawy konstrukcji słupowej.
Dach dwukalenicowy, kryty gontem z sześcioboczną wieżyczką na sygnaturkę. Zwieńczoną hełmem cebulastym z latarnią i z iglicą z chorągiewką z datą „1669”. Świątynia otoczona sobotami otwartymi, wspartymi na słupach z zastrzałami, o falistej linii okapu. Wewnątrz pozorne sklepienie kolebkowe w prezbiterium i płaski strop w nawie. Chór muzyczny o prostej linii parapetu z bocznym skrzydłem, wsparty na 13 słupach i z organami z 1905 r., autorstwa Ernsta Kurzera. Belka tęczowa ozdobna z krucyfiksem i inskrypcją z datą budowy „1666”. Podłoga z desek. Zachowany portal o wykroju „oślego grzbietu”. Fragmenty polichromii patronowej z napisami i fryzy roślinne w prezbiterium prawdopodobnie z XVIII w. Ściany nawy z kolejnymi inskrypcjami z nazwiskami osób lokalnych władz. Współczesny ołtarz główny. Trzy ołtarze boczne, w tym jeden późnobarokowy z p. XVIII w. Ambona i ławki barokowe. Kropielnica kamienna z XVIII w. Rzeźba MB z Dzieciątkiem na tronie w muzeum Śląskim. Dzwonnica drewniana konstrukcji słupowo – ramowej z ok. 1718 r. Datę potwierdzono badaniami dendrochronologicznymi przez Aleksandra Koniecznego w 2010 r.
Zbudowana na planie kwadratu, zwieńczona dachem namiotowy z cebulastym hełmem gontowym z latarnią i chorągiewką z datami „1669” i „1928”. Ogrodzenie z murowanych słupków i drewnianych sztachet.