We wsi znajduje się ruina późnobarokowego dworu zbudowanego ok. 1790 r., który należał do Samuela Fryderyka von Schätzela. W 2. poł. XIX w. budynek został przebudowany przez dostawienie do niego m.in. ganku. Dwór był 2-kondygnacyjnym budynkiem o powierzchni 555 m², założonym na rzucie zbliżonym do kwadratu, krytym dachem mansardowym. Po II wojnie światowej, przez okres ok. 30 lat, w rezydencji mieściły się biura i mieszkania pracowników lokalnego PGR. Od końca lat 70. XX w. obiekt przestał być użytkowany, przez co popadł w ruinę. W jego sąsiedztwie znajdują się zabudowania folwarczne (m.in. gorzelnia) oraz zaniedbany park dworski z 1. poł. XIX w. o powierzchni 14,6 ha ze stawem (o powierzchni 4 ha) i bogatym starodrzewem złożonym m.in. z jesionów, wiązów, dębów, buków czerwonych, wierzb, kasztanowców i lip. Obiekt dostępny dla zwiedzających.