Barokowy pałac murowany z kamienia, potynkowany, zbudowany na planie prostokąta, dwukondygnacjowy, z mieszkalnym poddaszem, nakryty wysokim czterospadowym dachem z nowszymi lukarnami. Budynek przebudowywany w XVIII w., w latach 1927 i 1977 oraz przed 2009 r. Elewacje o nieregularnym rytmie okien, fasada ośmioosiowa, z centralnie umieszczonym wejściem z barokowym portalem flankowanym pilastrami. Ponad wejściem z kalenicy dachu wyrasta kwadratowa wieża, przechodząca wyżej w ośmiobok. W elewacji ogrodowej nowsza weranda. Po przeprowadzonym niedawno remoncie elewacje o uproszczonych podziałach, z oknami w prostokątnych obramieniach z gzymsami. Układ wnętrz dwutraktowy, częściowo przekształcony, z sienią i klatką schodową na osi. Pomieszczenia przyziemia przykryte sklepieniami krzyżowo-kolebkowymi i kolebkowymi spłaszczonymi. Na pierwszym piętrze za wyjątkiem korytarza o sklepieniu krzyżowo-kolebkowym, stropy płaskie.
Obecnie odrestaurowany pałac w Wierzbiu stanowi własność prywatną. Teren otoczony ogrodzeniem, obowiązuje zakaz wstępu.