Po odbudowie witnickiej huty, zniszczonej przez wojsko rosyjskie w 1758 r. w czasie wojny 7-letniej, wzrosły jej potrzeby technologiczne na wodę. Pod kierunkiem wielkiego hydrotechnika czasów fryderycjańskich F. B. Brenckenhoffa przekopano kanał pomiędzy jeziorem Poritz See a źródłem Witny. Celem tego przedsięwzięcia było zwiększenie przepływu wody w Witnie. Obniżający się stopniowo poziom lustra wody w jeziorze doprowadził do wypłyceń i podziału historycznego jeziora Poritz See na 3 mniejsze, znane dziś jako: Dzikie, Łabędzie i Gęsi. Fragment tego kanału można zobaczyć jadąc gruntową drogą z Mostna do Witnicy.