Droga Wężowa istnieje od wielu stuleci, pamięta czasy templariuszy, którzy władali tymi ziemiami jeszcze na początku XIV w. Potem należały one do kapituły myśliborskiej. Jej przebieg ilustrują mapy pruskie z ostatniej ćwierci XVIII w. Nawierzchnię brukowaną droga otrzymała zapewne pod sam koniec XIX w. Wije się ona wężowymi zakolami, stąd też jej nazwa Droga Wężowa (Schlangenweg).