Na odrobinę wytchnienia w otulinie zieleni i wokół zabytkowych obiektów takich jak: unikatowy ratusz miejski, barokowy kościół parafialny, toszecki zamek, chciałabym zaprosić turystów do odwiedzenia zabytkowego toszeckiego rynku. Rynek podzielony jest na 2 strefy: rekreacyjną i gastronomiczną w której można skosztować lokalnej kuchni, a także napić się aromatycznej kawy.
Te urokliwe miejsce stanowi oazę wypoczynku dla turystów, którzy wybrali się na wycieczkę rowerową, pielgrzymów udających się szlakami swoich świętych, a także dla mieszkańców, którzy po trudzie pracy relaksują się czytając ulubioną książkę.
Zabytkowy rynek jest również miejscem organizacji różnych wydarzeń kulturalnych np. jarmarków, koncertów, Dni Miasta itp.
Architektura:
Toszecki rynek zachował swój pierwotny układ urbanistyczny. W centrum znajduje się ratusz, a dookoła zwarta zabudowa, pochodząca z poł. i końca XIX w. oraz różnych okresów I poł. XX w. Na uwagę zwraca zabytkowa figura św. Jana Nepomucena umieszczona na kamiennym cokole. Św. Jan Nepomucen czuwa nad mieszkańcami gminy Toszek. Na przeciwko cokołu znajduje się fontanna.
Poniżej krótka historia zabytkowego miejsca.
W średniowieczu przez Toszek przebiegał ważny szlak handlowy prowadzący z Krakowa do Wrocławia, stąd wiele domów w mieście położonych było wzdłuż tej drogi.
Rynek był miejscem handlowym dla kupców z całej Europy.
W XVII wieku Toszek należał do nielicznych miast księstwa opolsko – raciborskiego, które posiadały zachowane mury obronne. Do miasta prowadziły dwie bramy miejskie: wschodnia – Pyskowicka i południowa – Strzelecka. Bramy miały duże znaczenie w układzie fortyfikacyjnym, pełniąc rolę wjazdu do miasta, musiały jednocześnie zapewnić jego obronę. Możemy przypuszczać, że ich kształt nie różnił się zasadniczo od charakterystycznych dla XVI wieku typu bramy miejskiej – "przejazdowej, prostokątnej wieży bramnej". Część murów obronnych wraz z bramami została rozebrana w1767 roku, a kamień wykorzystano
do budowy nowego, murowanego ratusza. Miasto miało zabudowę drewnianą, jeszcze w1787 r.: na 137 domów tylko 5 było krytych dachówką, a pozostałe gontem.
Centralnym placem miasta był rynek, który początkowo pełnił funkcje handlowe, a następnie wraz z rozwojem samodzielności rady miejskiej, nabierał coraz większego znaczenia. Celom handlowym służyły ławy i kramy – budy, w których rzemieślnicy i kupcy wystawiali swoje towary.
W Toszku na rynku na pewno znajdowały się ławy piekarskie, rzeźnicze, szewskie, krawieckie, kowalskie i solne, bowiem przedstawiciele tych rzemiosł mieszkali i pracowali w mieście, np. w 1534 roku było 26 szewców!
Najważniejszym obiektem na rynku był ratusz jako siedziba władz miejskich. Śląskie ratusze wyróżniały się swoim kształtem - budynek założony był zwykle na planie prostokąta, a najważniejszym akcentem budowli była wysoka wieża na planie kwadratu przylegająca jako odrębny fragment. Podobny budynek był na toszecki rynku, choć informacje o dwupiętrowym, murowanym ratuszu mamy dopiero z 1767 roku. Jak podaje J. Chrząszcz: "88 furmanek kamienia ze starych murów miejskich zużyto przy budowie nowego ratusza."
Miasto i zamek kilka razy niszczył pożar. Pierwszy wielki pożar zniszczył miasto 18 sierpnia 1677r., z kolei w 1728 roku piorun uderzył w jedną z wież zamkowych, a 29 marca 1811 roku całkowicie spłonął zamek.
W mieście największy pożar wybuchł w nocy 20 maja 1833 roku, spłonęły wtedy 122 domy, 96 budynków gospodarczych, 15 stodół i ratusz. Pogorzelcy otrzymali pomoc od mieszkańców sąsiednich Pyskowic i Strzelec Opolskich. Odbudowa miasta była bardzo kosztowna i wiązała się ze zmianą założenia urbanistycznego. Rozebrano resztki murów obronnych, poszerzono i wytyczono regularne drogi, zbudowano murowane kamienice wokół rynku. Obudowano ratusz: "kosztował 22000 talarów, budowę zakończono w 1836 roku".
Przez kolejne lata rynek był miejscem, gdzie koncentrowało się życie miasta, odbywały się targi, a także parady wojskowe, ustawiano karuzele, świętowano i tak trwa do dzisiejszego dnia.
Zabytkowy rynek w 2007 r. został nagrodzony przez Marszałka Województwa Śląskiego w konkursie na Najlepszą Przestrzeń Publiczną.
Na odrobinę wytchnienia w otulinie zieleni i wokół zabytkowych obiektów takich jak: unikatowy ratusz miejski, barokowy kościół parafialny, toszecki zamek, chciałabym zaprosić turystów do odwiedzenia zabytkowego toszeckiego rynku. Rynek podzielony jest na 2 strefy: rekreacyjną i gastronomiczną w której można skosztować lokalnej kuchni, a także napić się aromatycznej kawy.
Te urokliwe miejsce stanowi oazę wypoczynku dla turystów, którzy wybrali się na wycieczkę rowerową, pielgrzymów udających się szlakami swoich świętych, a także dla mieszkańców, którzy po trudzie pracy relaksują się czytając ulubioną książkę.
Zabytkowy rynek jest również miejscem organizacji różnych wydarzeń kulturalnych np. jarmarków, koncertów, Dni Miasta itp.
Architektura:
Toszecki rynek zachował swój pierwotny układ urbanistyczny. W centrum znajduje się ratusz, a dookoła zwarta zabudowa, pochodząca z poł. i końca XIX w. oraz różnych okresów I poł. XX w. Na uwagę zwraca zabytkowa figura św. Jana Nepomucena umieszczona na kamiennym cokole. Św. Jan Nepomucen czuwa nad mieszkańcami gminy Toszek. Na przeciwko cokołu znajduje się fontanna.
Poniżej krótka historia zabytkowego miejsca.
W średniowieczu przez Toszek przebiegał ważny szlak handlowy prowadzący z Krakowa do Wrocławia, stąd wiele domów w mieście położonych było wzdłuż tej drogi.
Rynek był miejscem handlowym dla kupców z całej Europy.
W XVII wieku Toszek należał do nielicznych miast księstwa opolsko – raciborskiego, które posiadały zachowane mury obronne. Do miasta prowadziły dwie bramy miejskie: wschodnia – Pyskowicka i południowa – Strzelecka. Bramy miały duże znaczenie w układzie fortyfikacyjnym, pełniąc rolę wjazdu do miasta, musiały jednocześnie zapewnić jego obronę. Możemy przypuszczać, że ich kształt nie różnił się zasadniczo od charakterystycznych dla XVI wieku typu bramy miejskiej – "przejazdowej, prostokątnej wieży bramnej". Część murów obronnych wraz z bramami została rozebrana w1767 roku, a kamień wykorzystano
do budowy nowego, murowanego ratusza. Miasto miało zabudowę drewnianą, jeszcze w1787 r.: na 137 domów tylko 5 było krytych dachówką, a pozostałe gontem.
Centralnym placem miasta był rynek, który początkowo pełnił funkcje handlowe, a następnie wraz z rozwojem samodzielności rady miejskiej, nabierał coraz większego znaczenia. Celom handlowym służyły ławy i kramy – budy, w których rzemieślnicy i kupcy wystawiali swoje towary.
W Toszku na rynku na pewno znajdowały się ławy piekarskie, rzeźnicze, szewskie, krawieckie, kowalskie i solne, bowiem przedstawiciele tych rzemiosł mieszkali i pracowali w mieście, np. w 1534 roku było 26 szewców!
Najważniejszym obiektem na rynku był ratusz jako siedziba władz miejskich. Śląskie ratusze wyróżniały się swoim kształtem - budynek założony był zwykle na planie prostokąta, a najważniejszym akcentem budowli była wysoka wieża na planie kwadratu przylegająca jako odrębny fragment. Podobny budynek był na toszecki rynku, choć informacje o dwupiętrowym, murowanym ratuszu mamy dopiero z 1767 roku. Jak podaje J. Chrząszcz: "88 furmanek kamienia ze starych murów miejskich zużyto przy budowie nowego ratusza."
Miasto i zamek kilka razy niszczył pożar. Pierwszy wielki pożar zniszczył miasto 18 sierpnia 1677r., z kolei w 1728 roku piorun uderzył w jedną z wież zamkowych, a 29 marca 1811 roku całkowicie spłonął zamek.
W mieście największy pożar wybuchł w nocy 20 maja 1833 roku, spłonęły wtedy 122 domy, 96 budynków gospodarczych, 15 stodół i ratusz. Pogorzelcy otrzymali pomoc od mieszkańców sąsiednich Pyskowic i Strzelec Opolskich. Odbudowa miasta była bardzo kosztowna i wiązała się ze zmianą założenia urbanistycznego. Rozebrano resztki murów obronnych, poszerzono i wytyczono regularne drogi, zbudowano murowane kamienice wokół rynku. Obudowano ratusz: "kosztował 22000 talarów, budowę zakończono w 1836 roku".
Przez kolejne lata rynek był miejscem, gdzie koncentrowało się życie miasta, odbywały się targi, a także parady wojskowe, ustawiano karuzele, świętowano i tak trwa do dzisiejszego dnia.
Zabytkowy rynek w 2007 r. został nagrodzony przez Marszałka Województwa Śląskiego w konkursie na Najlepszą Przestrzeń Publiczną.