Kapliczka poświęcona św. Janowi Nepomucenowi datowana na rok 1935, murowana z cegły pełnej, zakończona półokrągłą ścianą tylną, przekryta daszkiem wykonanym z żelbetu, bez pokrycia dachowego. W elewacji frontowej wykonano dość wysoki otwór wejściowy sięgający do ścianki szczytowej, zwieńczony ostrym łukiem. Możliwe, że w otworze drzwiowym zachowały się jednoskrzydłowe drzwi wykonane w tzw. jodełkę, przeszklone w górnej partii małym okienkiem, przez które nic nie widać.
Pod okapem widoczny jest gzyms kordonowy obejmujący większość okapu, by zostać przerwanym na wysokości łuku zamykającego otwór wejściowy. Po bokach jakby podtrzymywał ściankę szczytową, która jest zdobiona jedynie “schodkowymi krawędziami”. Na szczycie ścianki szczytowej został osadzony metalowy krzyżyk z koniczynowymi końcówkami, zaś w środku widoczny jest kwiatowy motyw.
W bocznej elewacji wykonano tylko jedno okienko doświetlające wnętrze skromnej kapliczki. Wewnątrz - widoczna przez okienko - znajduje się postać św. Jana Nepomucena trzymającego krucyfiks i palmę. Ogólnie kapliczka jest w stanie technicznym dobrym, jednak by zachować ją dla przyszłych pokoleń należy wykonać drobne prace renowacyjne, m. in. położenie drenażu, uzupełnienie ubytków pod okapem, czy izolację przeciwwilgociową.