Istniejący do dziś pałac wzniesiono na początku dwudziestego stulecia, na miejscu wcześniejszej budowli.
Pałac murowany z cegły, potynkowany, wzniesiony na planie prostokąta, podpiwniczony, dwukondygnacjowy, nakryty wysokim dachem mansardowym z lukarnami i powiekami. Otaczający pałac niewielki park łączy się z pobliskim lasem
Elewacja frontowa dziewięcioosiowa, z centralnie umieszczonym trzyosiowym ryzalitem, mieszczącym wejście, ponad którym taras wsparty na czterech kolumnach. Ryzalit wieńczy trójkątny przyczółek, w nim kartusz herbowy i data 1913 r., odnosząca się do budowy bądź remontu pałacu. W elewacji tylnej analogiczny ryzalit poprzedzony tarasem. Na skutek niedawno przeprowadzonego remontu budynek nie posiada cech stylowych.
Obecnie na bardzo uproszczonych elewacjach położono jednorodne tynki, a część przyziemia ozdobiono cegłą klinkierową. Prawdopodobnie kiedyś okna były w prostokątnych obramieniach, elewacje dzieliły gzymsy i pilastry, a przyziemie było boniowane.
W 1982 r. w pałacu urządzono Dom Dziecka. Obiekt do dziś pełni tę funkcję, co poważnie ogranicza możliwość zwiedzania.