Około 1 km na wschód od wsi Biała widać Wyszkową Górę, znajdująca się 130 m n.p.m. Legenda głosi, że dawno, dawno temu ziemie te zamieszkiwali Wendowie (przodkowie Słowian). Czcili bożka o nazwie Wisko, a jego posąg znajdował się w świątyni na Górze Wyszkowej. Każdej wiosny, kiedy rozpoczynał się wzrost roślin, mieszkańcy ówczesnej osady wnosili bożka do wsi i nieśli dalej do płytkiego stawu. Wchodzili do wody i dokładnie myli posąg z nagromadzonego przez cały rok kurzu, a następnie niosąc w uroczystej procesji przez pola, prosili o błogosławieństwo i obfite plony. Po tej rytualnej, bardzo uroczystej ceremonii bożek Wisko wracał do swojej świątyni. Woda, w której myto posąg stawała się „świętą wodą”. Po świątyni zbudowanej z pali drewnianych i po drewnianym posągu już nie ma śladu. Pozostał jednak duży głaz. Przekaz głosi, że tu na dole pogrzebany jest Wyszkow, jak nazywają bożka współcześni.